Ik zie je, je mag er zijn
In deze verwarrende tijd zijn we allemaal bezig met de ruimte die we innemen. We stappen op straat in grote bogen om elkaar heen en we verdwijnen onzichtbaar achter onze mondkapjes. Terwijl we juist nu in tijden van crisis de behoefte hebben aan troost en nabijheid, aan een knuffel, aan iemand die je ziet.
Verlangen
Gezien worden en er mogen zijn is een universeel verlangen. Als je ouders, om wat voor reden dan ook, te weinig oog voor je hadden als kind, kun je onbewust het gevoel krijgen dat je niet belangrijk bent, dat je het niet waard bent om van te houden en dat jouw wensen en grenzen er niet toe doen. Het kan dan soms lastiger zijn om met voldoende vertrouwen en zelfvertrouwen in het leven te staan.
Het kleine meisje
Cliënte L.: “Mijn ouders waren zelf zo druk bezig met hun scheiding. Ze hadden weinig aandacht voor het verdriet van mij (11 jaar) en mijn zusje. Inmiddels ben ik volwassen en zelf moeder van een dochter van die leeftijd, maar nog vaak val ik in het oude patroon: ik ben weer het kleine meisje dat niet gezien wordt, dat niet de moeite waard is om rekening mee te houden.”
Mijn eigen plek innemen
Om toch gezien te worden leren kinderen zich aan te passen: alles perfect willen doen, lief zijn, sterk zijn, voor anderen zorgen etc. Dit leidt tot een voorwaardelijk zelfbeeld: pas als je aan al deze eisen voldoet heb je een goed gevoel over jezelf. “Zorgen voor iedereen. Dat heb ik al vroeg in mijn leven geleerd. In de hoop dat ik daar wat aandacht en waardering voor terug kreeg. Ik vind het nog altijd heel moeilijk om mijn eigen plek in te nemen, alles staat altijd in het teken van anderen.” deelt cliënte A. “Ik ben zo moe van mezelf steeds in de schaduw plaatsen.”
Niet goed genoeg
Marion Pauw, schrijfster (in Psychologie Magazine): “Mijn grootste levensvraag was jarenlang: mag ik mezelf zijn? Ik zocht veel bevestiging bij de ander. Vanuit het gevoel dat ik eigenlijk niet goed genoeg was, voegde ik me naar de wensen van mijn partner en probeerde ik aan het ideaalplaatje te voldoen. Terwijl ik er diep van binnen juist naar verlangde dat iemand van me hield om wie ik ben. Een rare contradictie.”
Gezien worden
Mijn cliënten maken zichzelf vaak onzichtbaar terwijl ze juist de behoefte hebben om gezien te worden. Je gedragen als een kameleon kan heel lang goed gaan, mensen vinden het vaak prettig om bij jou te zijn want je kleurt met hen mee. Misschien denk je dat het makkelijker - want minder stressvol - is om conflicten te vermijden en maar te doen wat anderen willen. Misschien is dit hoe je het altijd al deed. Maar als je mensen over je heen laat lopen ervaar je evengoed stress. En wie wil er onzichtbaar zijn? Cliënte A.: ”Ik ben bang om mijn stem te laten horen maar ook bang om niet gehoord te worden.”
Uit de schaduw
Om zichtbaar te worden is het belangrijk dat je positiever naar jezelf leert kijken. Dat je jezelf die plek uit de schaduw ook echt gunt. Zelfvertrouwen gaat over het oprecht geloven dat je het recht hebt om hier te zijn en gezien te worden.
