Ben jij een pleaser?

Als je toch al het idee hebt dat je niet goed genoeg bent, dan kan het er makkelijk insluipen; pleasegedrag. Je wringt jezelf in allerlei bochten om toch maar waardering en bevestiging te krijgen. Je collega vraagt of je nog even iets wilt afmaken en je bent zomaar een uur later thuis. Of je schoonmoeder vraagt of je haar even naar de huisarts kan brengen en in plaats van een middag op een zonnig terras zoals gepland, zit je uren in een bedompte wachtkamer. Er bij horen Je continu aanpassen aan iedereen en niet zeggen wat je denkt, hoe vermoeiend is dat? En wat levert het je op? Het bijzondere aan pleasen is dat het lijkt alsof je iets voor een ander doet. Maar eigenlijk ben je alleen maar bezig je eigen angst te bezweren; voorkomen dat je afgewezen wordt. Je wilt aardig gevonden worden en erbij horen. Hoe groter onze behoefde aan contact, hoe meer we geneigd zijn onze eigen behoeften en verlangens opzij te zetten en over onze eigen grenzen heen te gaan. Gevoelens onderdrukken Maar levert het ook op wat je wilt? Helaas werkt pleasen vaak averechts. Je vertoont namelijk ander gedrag dan bij je past en dat is niet vol te houden. Je wordt erg ongelukkig als je voortdurend over je grenzen laat gaan en dingen doet die je helemaal niet wilt doen. Bovendien kost het je heel veel energie als je continu moet scannen wat anderen mensen van je vinden en van je verwachten en daarbij je eigen gevoelens moet onderdrukken. Mensen die een burnout krijgen zijn vaak echte pleasers. Jezelf zijn Met je anders voordoen dan je bent, krijg je ook nooit wat bij je past. Wat heb je aan een geliefde bij wie je niet jezelf kunt zijn omdat je voortdurend bang bent tegen te vallen? En hoe gezellig is je avond als je staat te dansen bij een concert van een band waar je helemaal niks mee hebt, in kleding die toch echt beter bij je hippe vriendinnen past? Gewoon jezelf zijn is soms moeilijker dan we denken. Wegcijferen Als jij je eigenwaarde af laat hangen van de acceptatie en goedkeuring van anderen, voelt dat voor de ander ook niet goed. Zo was ik ooit met een studiegenootje op reis die bij alles wat ze wel of niet deed ‘sorry’ zei. Ze wilde steeds opnieuw horen dat alles nog goed was. Door haar angst voor afwijzing bereikte ze precies dat wat ze wilde voorkomen: het einde van onze vriendschap. Als je jezelf compleet wegcijfert, blijft er niet veel meer over van de unieke jij. Uit angst voor conflicten houd je jezelf klein en ben je al lang niet meer de persoon die je wilt zijn. Dat is doodzonde. Hoe kom je van pleasegedrag af?

1. Als iemand je iets vraagt, zeg je dat je er nog even over na wilt denken. Hiermee voorkom je dat je automatisch in je oude valkuil stapt.

2. Zorg dat je voor jezelf duidelijk hebt wat jij belangrijk vindt en handel daar naar. Zet een lijstje met jouw kernwaarden in je agenda of bij je notities in je mobiel en bekijk ze regelmatig.

3. Natuurlijk mag je best eens iets voor een ander doen. Niet uit angst voor afwijzing of om conflicten te vermijden maar gewoon omdat jij het zelf wilt.