Anders dan anderen

Als kind voelde ik me anders dan de rest, ik was een dromer en zat vaak in mijn eigen fantasie wereld. Ik durfde niet veel te praten, hield de meeste dingen voor mezelf omdat ik bang was dat anderen me niet zouden begrijpen en me raar zouden vinden. Alsnog viel ik uit de toon in mijn klas en werd ik door mijn klasgenootjes ‘slome’ genoemd. Klein en onzichtbaar Het gevoel dat je anders bent dan anderen is een eenzaam gevoel. Je mist de aansluiting en hebt vaak het gevoel dat je er voor niemand toe doet. Dit kan er voor zorgen dat je gaat twijfelen aan jezelf en dat je je terugtrekt en feestjes en samenzijn uit de weg gaat. Mijn prachtige lange cliënte A. voelde zich net een ‘mislukte giraf’ tussen haar ‘petite’ vriendinnetjes. Het liefst maakte ze zich dan zo klein en onzichtbaar mogelijk. Geforceerd Cliënte T. vertelde me dat ze altijd en overal bezig is met wat anderen van haar denken. ‘Doordat ik blokkeer komt alles wat ik zeg of doe er geforceerd uit. Ik zou meer bij mezelf willen blijven, niet zo bezig willen zijn met mijn omgeving. Met name als ik op mijn werk te maken heb met dominante figuren, heb ik het gevoel dat ik ze niet kan bijbenen en zwakker overkom. Daardoor trek ik me terug of houd ik me op de vlakte. Het is dan net of ik laat zien: ik ben minder belangrijk en mijn mening doet er niet echt toe.’ Bang om niet gezien te worden Misschien worstel je net als veel van mijn cliënten met je zichtbaarheid. Ben je bang om niet gezien te worden, er niet bij te horen, maar vind je het nog veel enger om jezelf wèl te laten zien? Mensen zijn sociale wezens: je hebt elkaar nodig om steun te bieden als het even wat minder gaat en om gevoelens te delen. Meer van jezelf laten zien is spannend. Maar eerlijk zijn over hoe je je echt voelt, geeft meer verbinding en maakt je minder eenzaam. Het zelfde schuitje ‘Terwijl jij je een eenling voelt tussen al die mensen, zijn we in werkelijkheid allemaal eenlingen. We zijn allemaal bezorgd dat we niet goed genoeg zijn, er niet bij horen. We horen dus allemaal bij de groep eenlingen die vaak twijfelt, onzeker is, zich alleen voelt, zijn best doet om door anderen gewaardeerd te worden. We vallen helemaal niet uit de boot; we zitten allemaal in hetzelfde schuitje!’- Roos Vonk, hoogleraar sociale psychologie. Achter het muurtje Soms wil je zo graag ergens bij horen dat je vergeet wie je zelf bent. Jezelf wegcijferen in de hoop dat een ander je ziet en waardeert, dat werkt natuurlijk niet. Als je echt gezien wil worden zal je achter het muurtje vandaan moeten kruipen. Eerlijk en open praten over wie je bent, wat je wilt en wat je voelt, is spannend, maar zorgt er wel voor dat je je uiteindelijk echt gezien en gehoord voelt. Goed genoeg? Hoe fijn voelt het als je gewoon kunt zijn wie je werkelijk bent, durft te zeggen wat je vindt, zonder dat je bezig bent met hoe je op anderen overkomt, zonder dat je je steeds afvraagt of je mooi, slim, grappig of goed genoeg bent? Je hoeft niet ieders vriend te zijn, je hebt ook geen grote groep vrienden nodig, zolang je maar het gevoel hebt je ergens bij hoort.

Je bent zo mooi anders dan ik, natuurlijk niet meer of minder maar zo mooi anders, ik zou je nooit anders dan anders willen. Hans Andreus