Wie bepaalt jouw eigenwaarde?
"Ik heb heel erg lang gedacht dat ik de zuurstof die ik inademde, iedere dag, elke minuut moest verdienen. Ik dacht te moeten zijn wie de ander graag wilde dat ik was." - Griet Op de Beeck, schrijfster. Goed genoeg? Ben ik wel goed genoeg, doe ik ertoe? Deze vraag is voor iedereen herkenbaar. Roos Vonk, hoogleraar sociale psychologie: "We hebben allemaal een klein gevoelig egootje in ons dat bezorgd is of we wel waardevol zijn, of we goed genoeg zijn, of we de liefde en waardering van anderen verdienen. Dat uit zich bij iedereen heel verschillend." Jaloers Word jij boos als je je geliefde op een feestje met een ander danst of lacht? Zonde. Hij zal zich uit angst voor jouw afkeuring krampachtig gaan gedragen en jij wordt er niet zelfverzekerder van. In plaats van hem verantwoordelijk te maken voor jouw onzekerheid is het effectiever om te onderzoeken waar dit gevoel vandaan komt. Is er een concrete reden voor deze jaloerse reactie of speelt er een oud gevoel van tekortschieten op? Niet gezien Als je als kind hebt ervaren dat er geen aandacht is voor jouw wensen en behoeften, kan het gevoel ontstaan dat je niet gezien wordt en er niet bij hoort. Misschien heb je jezelf aangeleerd dat anderen belangrijker zijn dan jij en heb je je eigenwaarde gekoppeld aan de goedkeuring van anderen. Scheve verhoudingen Cliënte N.: "Mijn moeder was een vrouw die alle aandacht wilde hebben. Echt alle aandacht. Dat heeft ervoor gezorgd dat ik nu nog altijd erg veel bevestiging vraag van mijn vrienden. Dat hoor je van hen niet te vragen, dat hoor je van je ouders gehad te hebben. Dat ik zo afhankelijk ben van de goedkeuring van mijn vrienden geeft soms scheve verhoudingen. Ik wil het ze niet vragen maar als ze het niet geven voelt het als een gemis." Zorg voor anderen Veel van mijn cliënten met een negatief zelfbeeld hebben als kind geleerd: zorg voor anderen want dan ben je wél iets waard en word je wél gezien. Voor de wensen, behoeften en grenzen van anderen hebben ze vaak goede voelsprieten ontwikkeld. Die van henzelf voelen ze niet of ze luisteren er niet naar. Het kost veel energie als je continu in de gaten moet houden wat anderen van je vinden en van je verwachten. De boodschap die je hier onbewust mee uitdraagt is: wat ik zeg doet er niet toe, mijn mening, behoefte of wens is minder belangrijk dan die van jou. Zelfvertrouwen buiten jezelf De basis voor je gevoel van eigenwaarde is jouw overtuiging dat je iets waard bent en dat je er mag zijn. Als je steeds bevestiging van de ander nodig hebt om je goed te voelen, maak je jezelf afhankelijk. Je geeft de controle uit handen. Vinden anderen je goed dan ervaar je zelfvertrouwen, vinden zij je niet zo goed dan voel je je onzeker. Daarmee is je zelfvertrouwen overgeleverd aan iets wat buiten jezelf ligt. Uit gebrek aan zelfvertrouwen vraag je steeds om goedkeuring en bevestiging en hierdoor stijgt juist je onzekerheid. Het is gedrag dat bij anderen ook irritaties op kan wekken. Hoe vaak moeten zij nog zeggen dat je fantastisch bent? Tips om te stoppen met zoeken naar bevestiging:
Weet waar je zelf in gelooft en wat belangrijk voor je is en zet dat op één.
Blijf bij jezelf in contact met anderen, je hoeft niet iedereen tevreden te houden.
Bepaal je grenzen. Zorg dat je ze niet overschrijdt en geef de ander ook niet de kans dat te doen.
Maak wat een ander van je vindt niet te belangrijk.
Ga uit van je eigen kracht.
